15-ci mektub

imam eleyhis-salam dushmenle qarshilashanda ve doyushe hazirlashan zaman (Allahla munacat ve razu-niyaz ederek Ondan komek isteyib bele) deyirmish:
Allahim, (bizim) qelbler(imiz) Sene teref yonelib, boyunlar(imiz Sene dogru) uzanib, gozler(imiz) Sene dikilib, ayaqlar(imiz) Senin yoluna qoyulub ve bedenler(imiz Senin itaetinde) zeifleyib.
Allahim, (Peygemberinin bizim aramizdan getmesi ile) gizli dushmen uze chixdi ve kin qazanlari qaynadi. Allahim, Peygemberimizin (aramizda) olmamasi, dushmenlerin choxlugu, (nefsi) istek ve dushuncelerimizin perakendeliyinden Sene shikayet edirem. (Qurani-Kerimin eraf suresinin 89-cu ayesinde buyuruldugu kimi o, bele demishdi:) [ ] [Ey Rebbimiz! Bizimle tayfamiz arasinda edaletle hokm et. (Bizim aramizda haqq ve duzluyu uze chixart ki, onlar bizlerden kimin haqq olmasini basha dushsunler.) Axi Sen hokm verenlerin en yaxshisisan (ki, haqqi uze chixarirsan)].