4-cu mektub

imam Ali eleyhis-salamin oz qoshun bashchilarindan bezilerine (imam eleyhis-salam terefinden Besrenin hakimi olmush ve serguzeshtlerinin bir hissesi 171-ci xutbenin sherhinde deyilmish Osman ibn Huneyfe) mektublarindandir. (imam ona dushmenin itaet etmeyeceyi teqdirde onlarla vurushmagi emr edir.)
(Cemel ehli [Telhe, Zubeyr, Aishe ve onlarin terefdarlari] Besreye chataraq muharibeye hazirlashdiqdan sonra Osman ibn Huneyf imam eleyhis-salami onlarin meqsedlerinden xeberdar etmek uchun ona mektub yazdi. O Hezretin Osman ibn Huneyfe cavab olaraq yazdigi mektubun bir hissesi beledir:) eger itaet klgesine qayitsalar (fitne-fesaddan el chekerek asayish berqerar edilmesini isteseler) bu, ele bizim sevdiyimiz (istediyimiz) sheydir. Amma eger ishler onlari dushmenchilik ve usyankarliga svq etse (muharibeye hazirlashsalar), senin emrine tabe olanlarla, emrine tabe olmayanlara qarshi qalx ve dyush. Senin dalinca geden kimse ile sene yardim etmekden chekinen kimseye mhtac olma (komek etmeyenlere mohtac oldugunu sanma). unki bir ishe meyli olmayan kimsenin (orada) olmamasi olmasindan daha yaxshidir, oturmasi durmasindan daha xeyirlidir. (Ona gore ki, meyli olmadan mecburiyyetle bir ishe bashlayan shexs oz sirrini acha biler ve neticede bashqalari da onun dalinca gederek ishden qalarlar.)