7-ci mektub

Bu da imam Ali eleyhis-salamin Muaviyeye olan mektublarindadir (ki, onda onu, o Hezrete yazdigi mektuba gore mezemmet edib ve onun nadanliq ve azginligini xatirladib).
Allaha hemdu-sena ve Hezret Peygembere salamdan sonra: Senden mene muxtelif sozleri bir-birine yapishdirib mektub bezediyin oyud-nesihet gelib chatdi. (Bezi metlebler elde ederek bu mektubda onlari bir-birine yapishdirmisan, halbuki onlarin bir-biri ile hech bir elaqesi yoxdur. Onlarin her birinin harada ve nece ishledilmesinin gerekliyini bilmediyin uchun) z azginligin sebebinden bu mektubu hazirlamisan ve fikir ve dushuncenin pisliyinden onu (mene) gndermisen! Mektub duz yola istiqametlendirecek gzu (besiret ve gozuachiqligi) ve nicat yoluna svq edecek bashchisi ve cilovdari olmayan kimsedendir. Nefsi istek onu (bele bir ishe) vadar edib, o da qebul edib, azginliq onun rehberi olub, o da onun dalinca gedib. (Buna gore de) o, sayiqlayaraq boshbogazliq edib ve bihude feryad qoparib (menasi basha dushulmeyen nadurust sozler deyib); yolunu azaraq sehv edib (bele nalayiq sozler yazib).
Bu da hemin mektubun bir hissesidir

(O Hezrete beyet edenlerle beyet etmeyenlerin boyunlarina dushen vezifelerin beraberliyi baresinde:)
(Ey Muaviye, menimle beyet etmek ve peyman baglamaq meselesinde Besre ehalisi, Telhe, Zubeyr, sen ve sham ehlinin vezifesi yeksan ve beraberdir.) unki o bir beyetdir ki, (Mehemmed - sellellahu eleyhi ve alih – ummetinin dayaq noqtesi saydiginiz Muhacirler ve ensar toplasharaq hemin meselede birleshibler ve onlarin, baresinde qerara geldikleri hech bir beyetde) rey ve fikir iki olmur ve onda (bashqa bir rey) sechmek bashdan bashlanmir, (nece ki, ebu Bekr, omer ve Osman ve onlarla beyet baresinde bele eqidedesiniz. Odur ki, hemin beyet meclisinde olan kes peymani pozaraq bashqasini seche bilmez ve orada olmayanin onu qebul etmemek haqqi yoxdur. Buna gore de) her kim peymani pozaraq ondan el gturse, (muselmanlarin din ve ayinlerine) tene vurandir. (Ele ise onunla chixdigi yola qayidana kimi vurushmaq lazimdir.) Onun (qebul edilib-edilmemesi) baresinde fikre dalan da munafiq ve ikiuzludur. (chunki sizin eqide ve emel tecrubenize gore hemin shexsin redd ve ya qebul etmek baresinde fikirleshmesi, mominlerin getdikleri yol ve ona tabe olmagin vacibliyinde shekk-shubhede olmasi ve onun meylinin semimiyyet ve safliqla olmamasi demekdir. Ona gore ki, eger onun dogrudan da meyli olmush olsaydi, fikirleshib duruxmadan mominlerin toplasharaq baresinde birleshdikleri sheyi qebul ederdi.)