10-cu mektub
Bu da, imam Ali eleyhis-salamin Muaviyeye mektublarindandir (ki, imam eleyhis-salam onda Muaviyenin chirkin emellerini mezemmet edir, ona oyud-nesihet verir ve onu ishlerinin pis neticesi ile qorxudur).
ozunu (dunyaperestler uchun) bezeyerek gozel gosteren ve lezzetleri ile aldadan yashadigin dunyanin perdeleri senden (gozun onunden) goturulen zaman ne edeceksen? (Dunya) seni (oz dostluguna) devet edib, (sen de) qebul etmisen; qabagina dushub dalinca getmisen; sene emr edib itaet etmisen. (olum, ezab ve gunahlarin cezasi ile ne edeceksen?) Qarshini alacaq birisinin seni saxlamasi (onun geleceyi zaman) yaxindir. (olum gelib chatib seni) o sheyden (ezab ve cezadan) xeberdar edecek ki, hech bir nicat veren seni xilas ede bilmeyecek. Buna gore de (bu chetin kechidleri nezere alaraq nefsi isteklere tabe olmayib) bu ishden (layiq olmadigin xilafet iddiasindan) el chek ve ozunu hesab ve sorgu gunune hazirla. Sene chatacaq shey (olum ve ondan sonraki chetinlikler) uchun qolunu chirma (chevik ol, chalish). Qulagina (emr ibn As ve Mervan kimi) azginlari dinlemek imkani verme (onlarin sozlerine qulaq asma ve gosterishlerine tabe olma). eger bele etmesen (bu oyud-nesiheti qebul etmesen), seni ozun barende qafil oldugun sheyden xeberdar edirem: sen naz-nemet icherisinde qerq olmusan, (nemet seni usyankar edib ve buna gore de) sheytan sende (senin qelbinde) yer tutub ve oz arzusuna chatib, senin (vucudunda) can ve qan kimi hereket edib. (Sene ele hakim olub ki, etdiyin her bir ish, dediyin her bir soz onun gosterishi iledir. imam eleyhis-salam bundan sonra onu mezemmet ederek buyurur: )
Ey Muaviye, siz (umeyye ovladlari) hech bir xeyir ve yaxshiliq iftixarina, mohteremlik ve sherefe malik olmadan ne vaxtdan reiyyete hakimlik ve muselmanlara bashchiliq leyaqetine sahib olmusunuz?! (Bundan qabaq hech bir ishde fezilet ve ustunluyun olmayib ki, senin xilafet ve emirlik iddiasi etmeyine sebeb olsun.) (insani sheytanin ve nefsi isteklerin davamchisi eden) bedbextlik tarixchelerinin berpa olmasindan Allaha penah apariram! Seni hemishe arzulara aldanmaqdan ve zahirinle batininin iki cur olmasindan chekindirirem. (Dunyaperestlik, munafiqlik ve ikiuzlulukden qorx. Sonra onu muharibe ile hedeleyerek buyurur:)
Meni doyushe chagirmisan. Ele ise camaati bir terefe qoyaraq ozun menim yanima gel. Her iki qoshunu doyushden saxla ki, gunahin, bizlerden hansinin qelbine qelebe chalmasi, perdenin (qeflet perdesinin) kimin gozu onunden asilmasi melum olsun.(Camaati oz hallarina qoy ki, kimin Allah yolunda qilinc chalmasi, haqq yolda dayanmasi ve qachmamasi bilinsin.) Men ebul-Hesenem, senin babani (ciyer yeyen anan Hindin atasi utbe ibn Rebieni), dayini (Velid ibn utbeni) ve qardashini (Henzele ibn ebu Sufyani) olduren! Men onlari Bedr muharibesinde mehv etdim. Hemin qilinc (indi de) mendedir. Hemin urekle dushmenimle uz-uze gelirem. Bashqa din sechmemish, yeni peygember goturmemishem. (islamin hokmlerinin hech birinin eksine hereket etmirem.) Men bir yoldayam ki, siz oz ixtiyarinizla onu terk etdiniz ve ona mecburiyyet uzunden daxil olmushdunuz. Bele guman edirsen ki, (menden) Osmanin intiqamini almaga gelmisen?! Halbuki Osmanin harada oldurulmesini (ve onu kimlerin qetle yetirmelerini menden yaxshi) bilirsen. eger (dogrudan da) intiqam almaq isteyirsense, oradan (onu oldurmush Telheden, Zubeyrden ve digerlerinden) intiqam al. Seni sanki (onun intiqamini behane eden, eslinde ise) muharibeden, develerin yukun agirligindan qopardiqlari feryadlari kimi feryad edib shiven qoparan gorurem, qorxursan ki, (o,) dishlerini sene batirsin (sene uz tutsun). Sanki senin qoshununu gorurem ki, aldiqlari ardicil zerbeler, bash verecek chetin hadiseler ve bir-birinin ardinca torpaga dushmeleri neticesinde charesizlikden meni Allahin kitabina devet edirler (ki, muharibeden el goturum). Hemin qoshun haqqa kafir ve onu inkar edenlerdir (ki, mene beyet etmeyibler), yaxud beyet edib (sonra ondan) el goturubler. (iraq munafiqleri o Hezrete beyet edenden sonra ehdlerini pozaraq shama, Muaviyenin yanina getmishdiler.)