58-ci mektub

imam Ali eleyhis-salamin sheherlerin ehalisine olan mektublarindandir ki, onda ozu ile Siffeyn (muharibesinde sham) ehalisi arasinda bash verenleri beyan edib.
ishimizin evvelinde biz sham ehli ile zahiri gorunushde Rebbimiz bir, Peygemberimiz bir ve (camaatin hidayet ve nicat istiqametinde) islamda teblig usulumuz eyni imish kimi qarshilashdiq. Biz onlardan Allaha ve Onun Peygemberine imanlarini artirmalarini istemirdik. Onlar da bizden bunu istemirdiler. (Amma zahirde) ish beraber ve yeksan idi ve Osmanin qani meselesinden (ve bizim onun qatillerine komek etmekde gunahlandirilmagimizdan) bashqa, aramizda hech bir ixtilaf ve fikir ayriligi yox idi. Biz hemin ishden uzaq ve kenar idik. Buna gore de (onlar bu behane ile muharibeye sherait yaradanda) onlara bele dedik: Gelin bu gun fitne alovunu sondurmek ve xalqa rahatliq vermekle bundan (muselmanlarin qanlarinin vurushda axidilmasindan) sonra elac ede bilmeyeceyimiz sheye chare qilaq ki, ishler mohkemlenerek qaydasina dushsun ve biz haqqi oz yoluna qoya bilek. Dediler: (Yox,) biz bu ishe dushmenchilik ve doyushle chare qilacagiq! Belelikle, (bizim nesihetimizden) boyun qachirdilar ve nehayet, muharibe bashlandi, onun sholeleri qizishdi ve ish chetinleshdi. Muharibe ve doyush bizi ve onlari dishine alib caynaqlarini bize ve onlara batiran zaman (doyush agirlashanda ve onlar meglubiyyete ugradiqlarini gorende), onlar bizim (muharibeden qabaq, terefine) chagirdigimiz sheyi qebul etdiler. Bu halda (bizden doyushden el goturmeyimizi istediler ve biz) onlarin chagirishlarini qebul edib isteklerine dogru telesdik ki, delilimiz (bizim haqq olmagimiz) onlara aydinlashsin ve hech bir behane yerleri qalmasin. (Biz onlarin isteklerini ona gore qebul etdik ki, bizim meqsedimizin qan axidilmasi olmamasini bilsinler. Basha dushsunler ki, bizim onlarla muharibe etmek haqqimiz var idi. Ona gore ki, Osmanin qetle yetirilmesi onlar uchun muxalifet etmek ve vurushmaga behane ve delil deyildi.) Buna gore de onlardan her kim bu sozde (bizi chagirdiqlari ve bizim de qebul etdiyimiz Allahin kitabinda) mohkem olsa, demeli, Allah onu helak ve mehv olmaqdan qoruyub. inadkarliq gostererek oz azginliginda qalan kimse ise oz evvelki halina qayidib (ehdini pozub), Allah onun qelbini (qeflet perdesi) ile ortub ve onun bashinda pis hadiseler firlanir. (Xulase, Allahin kitabina tabe olan kes xoshbext, ona arxa cheviren ise bedbext ve ilahi ezaba duchar olacaq.)