imam Ali eleyhis-salamin (esl arif ve heqiqi momin baresinde buyurdugu) kelamlarindandir.
Heqiqeten (momin) oz aglini (perhizkarliqla, Allah ve Peygembere tabechilikle) ele dirildib ve nefsini (zahidlik, bendelik ve nefsi isteklere tabe olmamaqla) ele oldurub ki, onun eni (bedeni) nazikleshib, berki (ureyi) yumshalib ve chox nurlu (bir) parilti ishiq sachib ona. (O, yuksek tovhid ve Allahi tanimaq meqamina chatib.) Belelikle, onun nuru ona yolu (hidayet ve nicat yolunu) gosterib. O, hemin nurla (haqq) yolda hereket edib. Ve mertebeler (zahidlik, perhizkarliq ve ibadet) onu (yukselderek) emin-amanliq qapisi ve yashayish yerine sovq edib. (Zahidlik ve ibadetin mertebelerinden her biri onu diger mertebeye chatdirar ve o, nehayet, ebedi Cenneti elde eder.) Hemchinin ayaqlari bedeninin rahatligi ile, oz qelbini mecbur etdiyi ish (haqqin nishanelerinde fikirlesherek dushunmek) neticesinde ve Rebbini razi saldigi shey (itaet ve bendelik) vasitesi ile tehlukesiz ve rahat yerde mohkemlenib.