Kitabxana

terefinden Xendek muharibesinde (hicretin beshinci ilinde) bash verdi. Bezi pis adamlar muharibeden boyun qacirmaq ucun deyirdiler:
"Bizim evimiz mohkem deyildir. Ona xesaret deye biler". Amma Islam Peygemberi (s) onlarin bu behanesini redd etdi.
"Ehzab" suresinin 13-cu ayesinde oxuyuruq:
وَيَسْتأْذِنُ فَرِيقُ مِنْهُمْ النَّبِيَّ يَقُولُونَ اِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَما هِيَ بِعَوْرَة اِنْ يُرِيدُونَ اِلاّ فِراراً
"Bezileri de "evimiz dushmen uzune aciq qalmishdir" deyerek, Peygemberden (s) icaze isteyirdiler. Halbuki, evleri aciq deyildi; onlar ancaq muharibeden qacmaq isteyirdiler".
Cedd ibn Qeys adli bir munafiq muharibeye getmemek ucun behane getirerek Peygembere (s) dedi:
"Icaze ver, bu muharibede ishtirak etmeyim. cunki menim qadinlara qarshi isteyim coxdur. Xususile de qorxuram ki, rum qizlarini gorende aglim bashimdan cixa ve onlara aldanam. Bu da meni oz muqeddes vezifemden ayira biler". Bu gulmeli behaneni redd etmek ucun "Tovbe" suresinin 49-cu ayesi nazil oldu. Ayede oxuyuruq: وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ اِئْذَنْ لِي وَلا تَفْتِنّي اَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَاِنّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ
"Onlardan elesi var ki, "mene izn ver, fitnenin qurbani eleme" soyleyir. Belesi artiq fitnenin qurbanidir ve cehennem kafirleri her terefden ehate edibdir". Yeni bele xarab adamlar gunaha bulashmasinlar deye, muharibeye getmekden boyun qacirirlar. Lakin onlar indiden gunaha bulashiblar. cunki onlar Allahin dushmene qarshi mubarize fermanina etina etmirler. Goresen, bele behanelerle Allahin qeti fermani ile muxalifet etmek olarmi?
Hicretin 6-ci ili, ziqede ayi idi. Islam Peygemberi (s) 1400 nefere yaxin muselmanla birlikde umre merasimini yerine yetirmek ucun Mekkeye teref yollandi. Muselmanlarin bu seferi kafirleri qorxutmaq ucun bir nov herbi manevr oldugundan Peygember (s) butun muselmanlari bu sefere cixmaga devet etdi. Muselmanlar Peygemberle (s) birlikde Mekkeye teref yola dushduler. Lakin Mekke sheherinin yaxinliginda yerleshen Esfan adli yere catanda kafirler onlarin Mekkeye daxil olmalarina icaze vermediler. Bu vaxt Peygember (s) Mekkenin 20 kilometrliyinde yerleshen Hudeybiyye kendine daxil oldu. Orada Peygemberle (s) Qureysh qebilesinin numayendeleri arasinda Islam dini ucun cox ehemiyyetli olacaq
"Hudeybiyye" sulhu imzalandi ve Peygember (s) muselmanlarla birlikde Mekkeye daxil olmadan Medineye qayitdi. Hezret butun muselmanlarin bu sefere cixmalarina ferman verse de bezi zeif imanli shexsler bu seferde ishtirak etmediler. Onlar oz hereketlerini bele elaqelendirirdiler:
"Kafirler hazir veziyyetde idiler. Onlar muselmanlarla muharibe etmeye furset axtarirlar. Muselmanlarin bu seferden salamat qayitmalari mumkun deyil". Lakin onlar muselmanlarin bu seferden elidolu (Hudeybiyye sulhu ile) ve sag-salamat qayitdiqlarini gorub, bu fikre dushduler ki, oz ishlerine beraet qazandirsinlar. Onlar Peygemberin (s) huzuruna gelib
"Medinede arvad-ushagin keshiyinde qalmishdiq" behanesi ile uzr istemek qerarina geldiler. Lakin onlarin bu niyyeti heyata kecmemishdi ki,
"Feth" suresinin 11-ci ayesi nazil