Kitabxana

Ey Musa! Sen menim bendemsen, men de senin mebudunam. Heqir, yoxsul, adami alcaq sayma. Dunya malinin azligina gore varliya hesed aparma. Meni yada salanda tevazokar ol. Bela ve musibete ducar olanda rehmetime gore umidvar ol, muti ve qemli sesle Tovratin shirinliyini mene goster.
Minacatin bu hissesinde Allah-teala hezret Musaya xitaben alti oyud beyan edir. Birinci bendde buyurulur: Ey Musa! Sen menim bendemsen, men de senin mebudun. Bu cumle hezret Musanin diqqetini insanin Allahla rabitesine yoneldir. Maraqlidir ki, Allah-teala Tur daginda oz peygemberi ile minacatda Allah qarshisinda bendelik meselesini yada salir. Meger hezret Musa Allahin bendesi oldugunu bilmirdimi? Ne ucun Allah hezret Musanin bendeliyini, oz rububiyyet meqamini yada salir? Amma derinden dushundukde goruruk ki, nezerde tutulan insanin Allahla rabitesinin qirilmazligidir ve heyatimiz bu rabiteden asilidir. Bu noqteye diqqet insanin butun dushunce ve reftarlarinin esasi sayilir. Kamillik ve bendelik yolunda addim atmaq isteyen kes butun varliginin Allahin mulku olduguna inanmalidir. Insan shubhe etmemelidir ki, onun butun varligi Allahin butun mulkudur. Insanin bendeliyine ve Allahin rububiyyetine diqqet insanin oz mebudu ile zati ve heqiqi rabitesinden danishir. Efsus ki, insan bu muhum heqiqetden qafildir.
Insanin Allahla rabitesine, bu rabitenin menevi ve maddi heyatda roluna diqqet bize anladir ki, butun budremelerimizin illeti insanin bendelik ve Allahin rububiyyet meqamina diqqetsizliyimizdir. Kicikli-boyuklu butun gunahlar, Allahla savash ve shirk mehz bu diqqetsizlikden qaynaqlanir. Insan gunah ish gormek qerarina geldiyi vaxt, meselen namehreme baxmaq istedikde ixtiyarina verilmish gozlerin Allahin mulku oldugunu dushunse uygun addimdan cekiner. Axi bu gozlere nuru Allah vermish ve Allah onlara haraya baxmagi bildirmishdir. oz seadetinin Allahdan asili olduguna inanan insan bilir ki, uygun shehvetli baxish onu ilahi rehmetden mehrum eder, cehenneme surukleyer. Meselen, haram danishiga qulaq asmaq isteyen insan varligina hakim olan Allahi yada saldiqda bir anliq lezzete gore ebedi seadetden mehrum olmaq istemir. Elbette ki, varliginin Allaha mexsus oldugunu dushunen shexs hec vaxt boyuk ictimai gunahlara, dinde bidetlere, shirke yol vermir.
Nezere alsaq ki, butun gunah ve fesadlarin esas sebebi Allahin yaddan cixarilmasidir, butun heyatimiz boyu Allahin bendesi oldugumuzu ve ishlerimizin Ondan asili oldugunu unutmariq. Bu diqqet ne qeder derin ve ehateli olarsa insanin ilahi meqama yukselish meqami da artar. Bu tekamul yolu ibtidai merifet ve bendelik meqami ile tanishliqdan bashlayib, ali yeqin ve mebudla rabite meqaminda basha catir. Insanin tekamulu ucun bashqa bir yol yoxdur. Insan Allaha ve ilahi yolda hereketin bariz numunesi olan bendeliye diqqet yetirmekle tekamul merhelelerini ardicil shekilde adlaya biler.
Hezret