Kitabxana

Osman namazi qurtardiqdan sonra Peygember (s) ona xitab edib deyir:
يا عُثْمانُ لَمْ يُرْسِلْنِيَ اللهُ بِالرُّهْبانِيَّةِ وَلكن بَعَثَني بِالْحَنِيفِية السَّمْحَةِ، اَصُومُ وَاُصَلِّي وَالْمِسُ اَهْلِي...
"Ey Osman! Allah meni rohbaniyyeti (sehralar daglara cekilib ibadet etmeyi) teblig etmeye gondermeyib. Meni, asan ve tebii olan tekallahliq dinini teblig etmek ucun peygember secib. Namaz qiliram, oruc tuturam ve heyat yoldashimla da elaqede oluram. Demeli, menim dinimi isteyenler menim yolumla getmelidirler".
Melum olur ki, zahid olmaqla dunyani tam terk etmeyin arasindaki fasile cox azdir. Ele buna gore de Islam tarixinde cox shexsiyyetler zahidlik adi ile dunyadan, siyasetden ve maddi nemetlerden el cekib rahiblik-asket heyat terzini secibler. Onlar islam dininde beyenilen zahidlerin heqiqi simasini deyishdirib, Islam Peygemberinin (s) redd etdiyi yola cekilibler. Bashqa sozle, zahid olmaq dunyani terk etmek yox, dunyaya vurgun olmamaq menasindadir. Ibrahim Edhem ve Bayezid Bestani kimi shexslerin dunyani terk etmeleri Islamin dediyi zahidlik deyil. Islam dininde tovsiye olunan zahidlik Imam Elinin (e) simasinda ve onun heyatinda gormek mumkundur. O Hezret en boyuk zahid olmaqla eyni zamanda, siyasi ve ictimai sahelerde tam feal idi. Geceleri ibadet etmekle beraber gunduzleri ekincilik edirdi. Imam Eli (e) dunya heyatini axiret heyatina bir korpu ve vasite bilirdi. Kelamlarinin birinde zahid olmagi bele izah edir:
اَلزَّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ، قالَ اللهُ سُبْحانَهُ لِكَيْلا تَأْسُوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ
"Zahid olmagin butun heqiqeti Quranin iki cumlesinde gelib. (Allah-teala buyurur:) Kecmishe teessuflenmeyin, gelecekde gelene ise sevinmeyin".
Imam Eli (e) bu qanunla bize oyretdi ki, zahidlikle dunyani terk etmeyin ferqini bilek. cunki bunlarin ferqini bilmemek bezilerini, cox shexsiyyetleri, hetta mesum Imami tenqid etmeye vadar edib. Numune olaraq bu hedise diqqet yetirek: Mehemmed ibn Munkedir deyir: "Isti yay gunlerinin birinde Medine sheherinden cixdim. Ekin sahelerinin birinde Imam Baqiri (e) yorulmadan ishleyen gordum. oz-ozume dedim: Qureysh qebilesinin en boyuk shexsiyyetlerinden biri bele isti havada dunya malinin dalincadir. Gedib ona nesihet vermeliyem. O Hezretin huzuruna gelib salam verdim. Onun uz-gozunden ter damcilarinin axdigini gordum. Ona dedim: Allah sene komek olsun! Bele bir isti havada Qureyshin shexsiyyetlerinden birisinin dunya mali dalinca dushmesi duzdurmu? Bu halda senin ecelin catsa, Allaha ne cavab verersen"? Imam menim cavabimda buyurdu: "Menim ecelim bu halda catsa, Allaha ibadet eden halda dunyadan gedeceyem. cunki men bu ishimle ozumu ve ailemi sene ve bashqalarina mohtac olmaga qoymuram. Menim qorxum ondadir ki, Allaha gunah eden zaman ecelim catsin".
Mehemmed ibn Munkedir deyir:
O Hezretin bu cavabini eshidende dedim:
صَدَقْتَ يَرْحَمَكَ اللهُ، اَرَدْتُ اَنْ اَعِظَكَ فَوَعَظْتَنِي
"Duz dedin, Allah oz