tanishligi olan her bir muselman cox ehtiyatli olmalidir ki, heyatda bacardigi qeder hec bir gunaha bulashmasin. cunki bezi hallarda muhum ishlere diqqet yetiren zaman kicik gunahlar yaddan cixir. Bu barede iki ehvalata diqqet yetirek:
 1. "uhud" muharibesi hicretin ucuncu ilinde uhud dagi etrafinda bash verdi. Bu muharibede sehabelerden birinin oglu shehid oldu. Bu shehidin anasi oglunun qanli cesedinin ustune gelir, onun uzunden toz-torpagi temizleyib deyir: <"Oglum, gedeceyin behisht sene shirin olsun!" Peygember (s) bu sozu eshidende o qadina xitab edib deyir:
 "Behishtin ona shirin olmagini haradan bilirsen? Ola bilsin, heyatda faydasiz sozler danishib ve yaxud mali cox olan zaman paxilliq edib".
 2. Sed ibn Meaz "uhud" muharibesinde yaralandi. Bir nece ay xeste yatdiqdan sonra vefat etdi. Peygember (s) ve bashqa muselmanlar onu cox boyuk ehtiramla defn etdiler. Peygember (s) onun haqqinda bele buyurur:
 "Allaha and olsun, onun defn merasiminde 70 min melek ishtirak etdi". Defn merasiminden sonra Sedin anasi qebrin kenarinda durub dedi:
 "Behisht sene shirin olsun!"
 Peygember (s) bu sozu eshidende uzunu Sedin anasina tutub dedi:
 "Sakit ol! Allahdan ne gozleyirsen?! Indi Sed qebirde ezab icindedir".
 Orada olanlar Peygemberden (s) sorushdular:
 "Ne ucun Sed qebirde ezab cekir, halbuki sizin ona boyuk ehtiraminiz var idi?"
 Peygember (s) buyurdu:
 نَعَمْ اِنَّهُ كانَ فِي خُلْقِهِ مَعَ اَهْلِهِ سُوءً
 "Duzdur, o qebirde ezab cekir, cunki o oz ailesi ile pis davranirdi".