Kitabxana

Biz menevi ve ruhani heyat haqqinda danishdiq. Amma qelb heyvani hisslerin duyulmasi sebebinden diri sayilir. Eksine, heyvani hisslerden mehrum qelbi olu adlandirirlar. Elbette ki, insan tebietinin teleb etdikleri meqbuldur. Ister dunyevi, ister uxrevi (axirete aid) baximdan tebii istek qebul olunur. Shadliq ve lezzet oz-ozluyunde pislenilmir. Xususi ile bu istek Allah terefinden meqbuldursa ve imam Mehdinin (ec.) raziligi ile qarshilanirsa axiret seadetine aparir. Amma peygember mektebinde terbiye alanlardan savayi her bir insanin shadligi dunyevidir ve dunya ucundur. Beleleri dunya heyatini esas goturduklerinden dunya ehtiyaclari odendikde sevinir, bu ehtiyaclar temin olunmadiqda qemlenirler. Elbette ki, bele bir hal xoshagelmezdir. Allah-teala buyurur: Allah (mest halda) shadlananlari sevmir. Ayedeki ferih sozu shadlanan kimi tercume olunmushdur. Eslinde ferih dedikde ifrat dunyevi lezzetlerden sevinen kes nezerde tutulur. Shubhesiz, bu sayagi shadliq meqbul deyil. Bu qebil shadliqlar ushaq sayagi ve dushuncesiz shadliqlardir. Ferih sozu eslinde serxosh kimi tercume olunmalidir.
Peygember mektebinde terbiye almayanlar bezen bu sayagi mestliye ducar olur, shadliqdan el-ayaqlarini itirirler. Onlar oz derisine sigmir, ilahi vezifeleri yaddan cixarirlar. Qeflet ve xebersizlik onlarin qelbini qaraldir. Neticede ibadet ve minacata shovqden mehrum edilirler. Bu qebil insanlar adeten her meclisi qeh-qehe ve zarafatla kecirir, hetta ayaqlarini yere doyub reqs edirler. Bezileri bu nov serxoshlugu qelbin diriliyi kimi tanitdirir. Kim bu halda deyilse, onlarin nezerince, qelbi olmushdur. Shubhesiz, bu sayagi shadliqlar qebul deyil. Insan ozunde yaranan bu halla mubarize aparmalidir. Bele yalanci shadliqlari oldurmek zeruridir. Cahilane shadliqla mubarize halini qelbin oluluyu kimi teqdim etmek duzgun deyil. Insan qelbinde perishanliq zemini yaratmalidir. oz danishiq ve reftari barede dushunmekle sehvlerine gore aglamali, Allahin diqqeti ucun zemin yaratmalidir. Bu sebebden de Allah-teala hezret Musaya buyurur: Qelbini Allah-qorxusu ile oldur.
Insani Allahin ezemeti haqqinda dushunmeye vadar eden qelbdeki xof halidir. Eksine, sheytani mestlik ve qurur insanin diqqetini Allahdan yayindirir, onun oz mebudunu derk etmek gucunu elinden alir. Bu xestelikle mubarize ucun azgin nefse nezaret etmek zeruridir. Bu nezaret insanda tevazo hali yaratmali, cirkin emelleri uze cixarmalidir. Neticede, qelbde Allahdan xof hali yaranir ve duzgun dushunceden, hikmetli oyud-nesihetlerden behrelenmek ucun yol acilir. Qurani-kerimde oxuyuruq: Senin qorxutmagin yalniz o kes ucundur ki, haqq kitaba tabe ola, qelbinde Rehman Allahdan qorxa.
Peygemberlerin muhum vezifesi olan xeberdarliq yalniz Allahdan qorxanlara tesir edir. Ne qeder ki, qelbde xof hali yaranmayib, insan qurur ve mestlikden uzaqlashmayib, ferd oz eyblerinden xeber tutmayib, oyud-nesihetler onun qelbine tesir edesi deyil. Bele bir insan dunya eylencelerini, vaxtini eysh-ishret meclisinde kecirmeyi, eylenceli sehnelere tamasha etmeyi qiyamet