Bizim etiqadimiz budur ki, Quran Allah terefinden, Onun Eziz Peygemberinin qelbine nazil edilen ilahi vehydir. Onda her sheyin beyani vardir. Quran Peygemberin ebedi mocuzesidir ki, besher belaget ve fesahetde, habele ehtiva etdiyi ali heqiqet ve mearifler muqabilinde aciz qalmishdir. O deyishdirile, evez edile, tehrif oluna bilmez. Hal-hazirda biz muselmanlarin arasinda movcud Quran olan ele Peygembere nazil olan Qurandir. Her kes bu eqideden bashqa bir shey iddia etse, dine zerbe vurub ixtilaf ve shubhe salmaq isteyenlerdir ve bunlarin da hamisi hidayetden sapmishlardir. cunki, o, Allah kelamidir, ele bir kelam ki,
 Ona ne arxadan, ne de onden (yeni hec bir terefden) batil soz gelmez. Onun mocuze olmasinin delillerinden biri budur ki, zamanin kecmesi, elmi-texniki tereqqinin bu qeder yukselishi ile bele, o oz ter-teze, teravetli ve shirinliyinde, ozunun ali meqsed, meram ve ideologiyasinda qalmaqdadir. Sabit elmi nezeriyyeler baximindan onda hec bir yanlish, sehv xeta, heqiqi felsefi noqsan gorunmez. Amma boyuk filosoflarin, dahi alimlerin kitablarinda, onlarin elmi meqamlari, ideoloqi baxishlari ne qeder yuksek olsa da bele, hamisinin da olmasa, ekseriyyetinin nezeriyyesi zamanin kecmesi, elmin inkishafi ile kohnelib, quvveden dushur ve oz ehemiyyetini itirir, yaxud sehv oldugu aydinlashir. (Yeni zamanin kecmesi ile nezeriyyeleri deyishilir.) Hetta dahi Yunan filosoflarindan olan Sokrat, Aristotel, Eflatun kimi felsefenin atasi sayilan ve butun elmi shexsiyyetlerin fovqunde dayanan shexsiyyetler de eyni qayda ile. Hemcinin biz inaniriq ki, Qurani Kerime ehtiram gostermek, sozde ve emelde ezemetle yad edib tezim etmek vacibdir. Onun kelmeleri hesab olunan, hetta bir kelmeni de bele murdarlamaq caiz deyildir. Teharetli olmayan shexslerin Quran kelmelerine, herflerine mess etmesi caiz deyildir.
 Ona teharetlilerden bashqa kimse mess ede bilmez. Ister cenabet, heyz, nifas ve s. kimi boyuk hedes sebebile, isterse de yuxu kimi kicik hedesden paklanmayinca (yeni fiqhi kitablarda beyan olundugu kimi, birinci halda qusl, ikinci halda destemaz almayinca) Quran herflerine el vurmaq olmaz. Habele, onu yandirmaq, camaat arasinda hormetsizlik sayilan her hansi yolla: tullamaq, murdarlamaq, dogramaq, ayaq altina salmaq, yaxud heqir yerde qoymaq ve s. hormetsizlik etmek olmaz. Eger bir kes qesden ona qarshi, qeyd olunan emellerden biri ile hormetsizlik etse, tehqir etse, o, Islami ve onun muqeddeslerini inkar edenler sirasindan, dinden cixanlardan Allaha kafir olanlardan sayilir.