Kitabxana

azginliga yuvarlanmasini teriflediyi bir vaxtda bele bir shexse (hidayetciye) ehtiyac duyur ki, onun elinden tutub, xeyirli, gozel ishlere teref ceksin. cunki nefs, eql ucun yaxshi ve xeyirli ishleri pis ve zererli ishlerden secmek ucun bir merifet olmadigi vaxtda yaxshi sheyleri pis, pis sheyleri yaxshi cilvelendirir, meslehetli, seadetli ve nemet dolu yolu ona sehv gosterir.
Allahin ismet bexsh etdiyi shexsler istisna olmaqla insanlardan her biri de nefs ve eql arasindaki bu merekede qerq olur. Bu sebebden de neinki vehshi ve cahil, hetta her mutereqqi ve ziyali shexs ozunu butun xeyirli ve meslehetli yollara catdirib dunya ve axiretde ona faydali, yaxud zererli olan sheyler�ister shexsen ozune aid olan, isterse de cemiyyetde olan ishlere aid olsun�baresinde merifet kesb etmesi olduqca cetin bir ishdir. Hetta bu yolda ozu ile hemfikir olan shexslerden komek alsa da, boyuk miqyasli konfranslar, shuralar ve s. teshkil etseler de bele. Demeli, Allah-Taalanin bendelere qarshi olan rehmet ve lutfu vacib edir ki:
Onlarin oz icinden olan peygember secsin ki, Onun ayelerini xalqa tilavet edib nefslerini (aludeliklerden) paklashdirsin, kitab ve hikmeti (elmi) onlara oyretsin, bendeleri fesad toreden ishlerden cekindirib qorxutsun, seadeti ve menafeyi olan sheylere muqde versin.
Allahin bendelerine lutf gostermesinin vacibliyinin sebebi odur ki, lutf Onun mutleq kamalindandir ve O, oz bendelerine qarshi Letif (lutf sahibi), Kerim (keramet sahibi) ve Cevaddir (ehsan edendir). Eger mehellin (bendeler) lutf ve ehsan ucun qabiliyyeti olsa, Allah hokmen oz lutfunu onlara catdirmalidir. cunki, Onun rehmet dairesinde paxilliga, kerem ve ehsaninda noqsana yol yoxdur. Allahin lutfu baresinde deyilen vacibdir sozunun menasi bu deyil ki, kimse Onu bu ishi gormeye emr etsin ve emre itaet etmek de Ona vacib olsun. Amma qeyd olunan vacibin menasi vacibul-vucudda deyilen menadir. (Yeni bu ishi gormek Onun Zatindadir ve Ondan ayrilmasi qeyri-mumkundur.)